-
1 rozświe|cić
pf — rozświec|ać impf Ⅰ vt książk. (rozświetlić) to lighten up, to illuminate [pokój, noc]- blask księżyca rozświecił taflę jeziora the moon illuminated the surface of the lakeⅡ rozświecić się — rozświecać się książk. (rozbłysnąć) to lighten (up), to be illuminated- okna rozświeciły się blaskiem pożaru the windows were illuminated with the blaze of the fire- jej oczy rozświeciły się radością her eyes lightened (up) with joyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozświe|cić
См. также в других словарях:
rozświecić — dk VIa, rozświecićcę, rozświecićcisz, rozświecićświeć, rozświecićcił, rozświecićcony rozświecać ndk I, rozświecićam, rozświecićasz, rozświecićają, rozświecićaj, rozświecićał, rozświecićany, książk. «uczynić coś świecącym, jasnym; rozświetlić,… … Słownik języka polskiego
